Harvard docent en wereldwijde trendwatcher Vikram Mansharamani schreef in zijn meest recente boek Denk voor jezelf: “De wereld, om het maar eens ronduit te zeggen, is veranderd, maar onze filosofie rond het ontwikkelen van vaardigheden niet. Het is tijd om onze liefde voor diepgang te heroverwegen. De slinger tussen diepte en breedte is te ver doorgeslagen in het voordeel van diepte.”
In een artikel op CNBC legde Mansharamani uit:
Velen van ons is verteld dat diepgaande expertise zal leiden tot een grotere geloofwaardigheid, snelle promotie en stijgende inkomens. Het alternatief om ruimdenkend te zijn, wordt meestal afgedaan als scharrelen zonder echt waarde toe te voegen. Maar de toekomst zou wel eens heel anders kunnen zijn: breedte van perspectief en het vermogen om de spreekwoordelijke puntjes met elkaar te verbinden (het domein van generalisten) zullen waarschijnlijk net zo belangrijk worden als diepte van expertise en het vermogen om puntjes te genereren (het domein van specialisten).
Daar ben ik het mee eens. Tijdens mijn loopbaan kwam ik vaak vast te zitten binnen functionele silo’s, die in hoge mate werden bevolkt door ‘verblinde’ experts die zich niet mochten bemoeien met wat er in aangrenzende silo’s gebeurde. Als gevolg daarvan waren de overdrachten van informatie over het algemeen onnodig omslachtig.
Uit eigen ervaring herinner ik me een technische afdeling van een internetbedrijf dat eiste dat verkopers een heel bestelformulier invulden voordat ze een domeinnaam wilden registreren. Sommige informatie kon echter niet van klanten worden verkregen. Formulieren werden heen en weer gestuurd en terwijl er geen vooruitgang werd geboekt gaf elk team de ander de schuld van het niet constructief samenwerken. Ik besloot in te grijpen en kwam er al snel achter dat elk formulierveld verplicht was gemaakt in de klantendatabase. Omdat we de vereiste informatie niet van klanten konden krijgen, stelde ik voor om deze velden als optioneel te markeren in de database. Het enige wat nodig was, was iemand met autoriteit die naar hun respectieve standpunten wilde luisteren om een oordeel te vellen dat door beide partijen werd gerespecteerd, zonder dat een van beiden gezichtsverlies leed.
Heidi Gardner van Harvard heeft ontdekt dat bedrijven met meer grensoverschrijdende samenwerking een grotere klantenloyaliteit en hogere marges bereiken:
Nu innovatie steeds meer afhangt van interdisciplinaire samenwerking, digitalisering het bedrijfsleven in een razend tempo verandert en de globalisering steeds meer vereist dat mensen over de landsgrenzen heen werken, blijft de vraag naar leidinggevenden die projecten op raakvlakken kunnen leiden toenemen.
Op de vraag:“Welke relaties zijn het belangrijkst voor het creëren van waarde voor klanten?”, geven professionals prioriteit aan horizontale relaties. Vandaag liggen de meeste kansen voor innovatie en bedrijfsontwikkeling in de interfaces tussen functies, kantoren of organisaties. Kortom, de geïntegreerde oplossingen die de meeste klanten willen maar die bedrijven moeilijk kunnen ontwikkelen, vereisen horizontale samenwerking (over de functionele silo’s heen).
Door mijn diepgaande kennis en ervaring in het grootste deel van de bedrijfspraktijk heb ik een breed perspectief gekregen. Om de uitdagingen van vandaag te begrijpen is het niet genoeg om de zaken van een afstand te bekijken. Generalisten moeten ook een dieper inzicht hebben in zaken en omstandigheden. Daarom pleiten we voor een nieuw soort zakenman: de Grandmaster of Business™. Hij/zij moet zowel de diepgang van een expert als de breedte van het perspectief hebben om het bedrijf voor te bereiden op het volgende decennium.
– – –
Interessant genoeg zijn ‘grootmeesters’ niet nieuw in het spel. Eeuwenlang regeerden zogenaamde ‘Grootmeesters’ aan de Franse(Grand Maître de France), Belgische, Engelse(Lord Steward) en Nederlandse koninklijke hoven(Grootmeester). Zelfs het Vaticaan heeft nog steeds zijn grootmeester, de pauselijke Majordomo. Tot op de dag van vandaag is de‘Grootmeester‘ van de Nederlandse koning verantwoordelijk voor het hele koninklijke hof en fungeert hij als contactpersoon voor buitenlandse royalty’s en ambassadeurs. Als we een koning zouden vergelijken met de raad van bestuur in het bedrijfsleven, terwijl de ‘leden van de rechtbank en buitenlandse entiteiten’ belanghebbenden zijn, dan is een Grandmaster of Business™ niet ver gezocht.
